گاسترکتومی

بخش آنکولوژی
خود مراقبتی در: گاستر کتومی

گاستر کتومی به معنی براشتن تمام یا قسمتی از معده از طریق جراحی است.
متداول ترین روش برای درمان سرطان، جراحی است. نوع جراحی به وسعت سرطان بستگی دارد.

دو روش اصلی جراحی برای درمان سرطان وجود دارد:

گاستر کتومی نسبی (ساب توتال):

در این روش جراح بخشی از معده را که مبتلا به سرطان است خارج می‌نماید. همچنین ممکن است بخشهایی از مری، روده ی کوچک، گره‌های لنفاوی مجاور و یا سایر بافتها هم خارج شوند. معمولا برای کسانی که زخم‌های مقاوم به درمان دارند که با دارو و تغذیه باز هم تشدید می‌شوند از این روش استفاده می‌کنند.

گاستر کتومی کامل (توتال):

در این روش پزشک کل معده، گره‌های لنفاوی مجاور، بخشهایی از مری و روده‌ی کوچک و سایر بافتهای نزدیک تومور را خارج می‌کند. سپس جراحی مری را مستقیما به روده ی کوچک وصل می‌کند و یا با استفاده از بافت روده کوچک یک کیسه به شکل معده می‌سازد. ممکن است جراح در جریان جراحی یک لوله‌ی تغذیه‌ای درون روده کوچک قرار دهد. این لوله به تغذیه کافی تا زمان بهبودی کمک می‌کند. بسیاری از کسانی که تحت جراحی معده قرار می‌گیرند تا مدتی بعد از عمل، احساس خستگی یا ضعف میکنند. جراحی همچنین می‌تواند باعث یبوست یا اسهال شود. این علائم معمولا با تغییر در رژیم غذایی و مصرف دارو قابل کنترل است.

* توصیه های لازم:
– در وضعیت نشسته یا نیمه نشسته غذا بخورید. بعد از غذا خوردن 30-20 دقیقه دراز بکشید تا تخلیه‌ی غذا از معده به مری با تاخیر انجام شود. با عجله غذا نخورید، آرام غذا خورده و لقمه‌ها را کامل بجوید. مصرف مایعات حین غذا خوردن ممنوع است. مایعات را یک ساعت قبل یا یک ساعت بعد از غذا مصرف کنید.
– مصرف چربی را محدود کرده و رژیم پر پروتئین را برای کاهش احتمال سندرم دامپینگ در پیش بگیرید.
– محدود کردن مصرف مواد قندی و خودداری از مصرف قندهای ساده مانند انواع آبمیوه ها و نوشابه های شیرین، بستنی، قند و شکر و….
– مصرف غذاهای جامد و حاوی ویتامین و مواد معدنی مثل کلسیم و ویتامین C.
– مصرف غذا در وعده های زیاد و حجم کم؛ مثلا به جای 3 وعده پر حجم ، 6 وعده کم حجم مصرف کنید.
– تزریق طولانی مدت ویتامین 12B جهت پیشگیری از کم خونی بعد از برداشتن معده (البته طبق دستور پزشک معالج).
– ممنوعیت مصرف سیگار و مشروبات الکلی
– مصرف قهوه، کافئین، آسپرین، و بروفن و غذاهای پر ادویه ممنوع است.

پیگیری برنامه درمانی از جمله تستهای آزمایشگاهی و سایر تستهای تشخیصی برای تعیین عود بیماری در مورد بروز هرکدام از علائم زیر آگاه باشید و در صورت وقوع به پزشک خود اطلاع دهید:
– تهوع، استفراغ، درد یا گرفتگی عضلات شکم، ضعف، برافروختگی چهره، (علائم دامپینگ زودرس).
– اضطراب، تپش قلب، سرگیجه، ضعف، تعریق (علائم دامپینگ دیررس یا تاخیری).
– تب، قرمزی درد، حساس شدن محل جراحی، ترشحات چرکی و بدبو و گرمی ناحیه عمل (علائم عفونت).
– هوشیاری در مورد: تهوع مداوم، نفخ شکم، خستگی و ضعف مداوم، مدفوع چرب و بدبو، درد یا سوزش سر دل (بالای معده یا زیر جناق) و اطلاع پزشک.